Bilemezdim suskunluğun hicranını

Bilemezdim suskunluğun hicranını
Kalbi hıçkırıklar eşliğinde serdettiğin hüznün çığlığını
Ruhumda yaşadığım daralmaların girdabında dalgalar misali açlığını

Nazarınla anlatıyordun her şeyi
Lakin halinin derinliğini anlamak bu kadar kifayetlimi
Dil bizar, söz muhabbeti diler ve kalp kendi esenliğinde neyi diler

Gözlerin halimi temaşa ederken
İçimi titreten nazarlarındaki inkişafı dersler ne söyler
Kalbi fakirliğime himmet ederken nefesin kadrinde yeksan olmak acı

Hangi mazeretler sefilliğime yeter
Ruhi serencamından akseden güzelliklere kim ne der
Rahmetin salkımlarında raks eden sağanağın imbiklerinde bereketler

Bilirim ki keşkeler hazanı anlatır
İradeyi basiretsizliğim ve idraki kifayetsizliğim aşikâr
Sana nazar ederken ve suhuletinin güzelliğini hiç görmeden sızlarım

Sancılar nöbetleşerek seni anlatır
Aşkın dirliğinden sudur eden nurun hakikatini yansıtır
Bu minval üzerine heveslerim ve renkler ikliminde uhdelerim çok harap

Ne vakit bir çiçeği ansam sen varsın
Zira sineme nakşeden ülfetinle fevkalade bahtiyarsın
Kalbi solgunluğumla ve fersiz soluğumla niyaz ederek haline yaklaşırım

Toprağımdan gelen hasbi kokularla
Anıların sayfalarında derlediğim hüznümü içime akıtırım
Sana ve senden sudur eden her iklime hasretin demiyle selam söylerim

Uçan kuşlardan ve esen yelden
Esintiler sarhoşluğunda hasredilen güzelliğe hamt ederim
Ömür sermayemden kalan takatsizliğimle sevdanın hazzına sürurla ererim

Senin halini çok merak ederim
Kalbi niyazımla muvaffakiyetler diler ve muhabbetini beklerim
Seni sadece kalbinin sahibine emanet ederken ruhu güzelliğini yâd ederim