Bilemezdim Şiiri - İsmet Anik

Arı oldum, ya balımda boğdular
Ya bal için kovanımdan kovdular
Bir damla bal için bin çiçek gezdim
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Karınca oldum yuvamı bozdular
Beni de ayaklarıyla ezdiler
Güvenip aralarında gezemezdim
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Aslan oldum ormanımı yoldular
Et yerine önüme ot kaodular
Açlıktan ölsem yemem diyemezdim
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Çiçek oldum dalımdan koparttılar
Elden ele sunup çöpe attılar
Rengarenk açıp her yüze gülemezdim
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Çocuk oldum Hayellerimi çaldılar
Yalınayak zor yollara saldılar
Ağlasam göz yaşımı silemezdim
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Hırsız oldum kapılar duvar oldu
Gece yarı olmadan güneş doğdu
Haramı helal bilip yiyemezdim
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Kendim oldum cambaza bak dediler
Ayak üstü bir lokmada yediler
Elimde olsa Dündyaya gelmezdim
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Seven olmak istedim sevmediler
Senin sevmeye hakkın yok dediler
Bilseydim sevdiğimi söylemezdim.
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Ne işe yaradım ne de boş durdum
İlk kapıdan sonuncuya koşdurdum
İstesemde önceden ölemezdim
Başıma ne gelecek bilemezdim.

Velhasıl Dünyadan tat alamadım
Olmak istediğimi olamadım
Alın yazımı kendim yazamazdım
Başıma ne gelecek bilemezdim.