Şimdi söze nereden başlamalı inan bilmiyorum...
Seni anlatmanın en güzel yolu sanki seni satırlara işlemek.
Yüzünü gülüşünü yazdığım kadar bilecek herkes
Ne noksan anlatacağım seni şimdi...
Kimse sende gördüğümü göremeyecek...
Ve kimse güzelliğini bilemeyecek...
Mesafeleri kısaltacağım mesela bu yazımda...
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Ağız tadıyla çok güzel bir şiir okudum sayenizde....her şey gönlünüzce olsun...kalemine,yüreğine sağlık....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta