Benim babam hamal hiç inkar etmedim.
Politika siyaset yapmayı bilememem ben.
Okuyamadım ben mürekkep yutmadım.
Atayı huzur evine atmayı bilmemem ben
Memleket Ankara ya uzak en ücra köy
Kolay yoldan zengin olmak nasıl bir şey
Şayet kabalık ettim ise cahilliğime say
Hele hiç adam satmayı bilmemem ben
Yandık yokluğun fakirliğin ateşine narına.
Kiminin hoşuna gittik kiminin de zoruna.
Oturmadım döner koltukta masa başına.
Yalakalığa takla atmayı bilmemem ben
Hele su avroyu doları bir kenara bırak da.
Rüyamda bile görmedim ikisini bir arada.
Keseme üç beş kuruş girer bazen arada.
Makinede para saymayı bilmemem ben
Koltuk makam mevki hayal bile etmedik.
Varıp namerde el açıp boyun bükmedik.
Yoksulun ekmeğine cebine göz dikmedik.
Bölmeyi de çarpmayı da bilmemem ben.
Kayıt Tarihi : 7.2.2015 14:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!