Bilemem Şiiri - Keziban Karataş

Bir yola çıktım kendi umutlarıma,
Varırmıyım varmazmıyım bilemem.
Bir set çekip bütün korkularıma,
Yenermiyim, yenmezmiyim bilemem.

Bir kader çizdim kendi alnıma,
Yaşarmıyım yaşamazmı bilemem,
Bu kaderi yaşamam lazım,
Silermiyim, silememmi bilemem.

Bir tebessüm yerleştirdim kendi dudağıma,
Gülermiyim gülmezmiyim bilemem,
Gözyaşınıda ekledim yanıbaşına,
Ağlarmıyım, silermiyim bilemem.

Geçmişe sünger çektim kendimce,
Unuturmuyum, unutmammı bilemem,
Yeni bir yaşam kurmak istedim,
Başarırmıyım, başaramammı bilemem.

Bir düş kurdum kendi dünyamda,
Görürmüyüm görmezmiyim bilemem,
Adım attım yepyeni bir hayata,
Gücüm varmı, yokmu bilemem.

Zorluklara direndim hemde tüm benliğimle,
Zayıfmıyım, güçlümü, dayanıyırmıyım bilemem,
Sönmeyen bir ateş var çarpan şu yüreğimde,
Daha ne kadar yanar, yanacakmı bilemem.

Sevdaya hiç küsmedim severim dedim kendimce,
Gönül bunu istermi, severmi bilemem,
Paylaşmak yeniden hayatı biriyle,
Olurmu, olmazmı, yaparmıyım bilemem.

Tek yürek, tek beyin olmak istedim hep,
Böyle biri varmıki görmedim hiç bilemem,
Sadakat, saygı, sevgi kaldımı bu hayatta,
Varsa bana düşermi, bulurmuyum bilemem..

Başımı yaslayacak güvenli bir omuza,
Gözlerimi kapatıp dayarmıyım bilemem,
Gözlerim gözlerinde kalsa ömür boyu,
Böylece mutlu mesut yaşlanırmıyım bilemem.

Sevmek istiyor bu deli gönlüm,
Sevmeye gücüm varmı bilemem,
Herşey mazidemi kaldı,
İmkansız isteklermi bunu bende bilemem.