Kimsesiz kaldın diye üzülme yolcu
Ben ardında olanları görürüm.
Tanırım seni baştan yaratacak umudu...
Gün doğarken dalarsan düşlere sevinçle
Sakın ağlamaya kalkma yolcu
Dur demek isteme geçen zamana
Kırılsa da yayın parçalansa da gövden
Çal o nağmeyi yolcu,çal
Çal da anlat bulutlara aya
Şu biçare kadına.
Boşuna ama boşuna
Tükendi zaman.
Garip akışı içinde boğuldun yine.
Pes ettin kendine pes ettin derdine
Bilemem belki de bilemedin kıymetini
Bilemedin yolcu…
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)