Zaman boynumda halka ilmik ilmik sıkarken,
Bilinmeyen içinde, bir sır olup gittin sen.
Bilmedin ne haldeyim, ben neyi istiyorum,
Her geçen dakikada, bin kez canım çıkarken! ..
Gittiğin günden beri mevsimlerim kış oldu,
Hayat yaşamak için bana hep yokuş oldu.
Nerde o gülen yüzler, kuşlar kadar hür insan?
Bak nasıl geçti ömür, nasıl yaşayış oldu…
Kayıt Tarihi : 14.1.2013 13:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!