Aşk dedikleri çok nazlıdır bilemedin
Çok narindir çabuk kırılır,
Çarçabuk üzülür olur olmaz şeye
Ölümsüz bir kale gibi gölgesi
Küçük bir ters rüzgârda nasıl da yıkılır gövdesi
Bilemedin bir yürek neye çarpar
Yüreğin hiç çırpınmadı ki
Hangi çaresizlik bileğini büker
Uzattın mı sıcaklığını ellerinin
Uzatmadın ki
Sahte ışıklara bir kez kanar göz
Bir kez inanır masum bakışlara
Bilemedin inandırıcı olan tek yalan vardır
Söyleyenin kulakları hep kapalıdır
Yalanım ben diyen haykırışlara
Kişi kendi gözünü görmez
Işığın siyahlığını nasıl bilsin
Gitmeye karar vermişse düşünceler
Kim söyleyebilir
Kim söyleyebilir giden nasıl geri gelsin
Sevenler özler, sevenler bekler
Sen ne sevdin ki ne bekleyeceksin
Eminim başını kaldırıp bir sahte gururla
Bir şair beni sevdi diyeceksin
Bir şair beni sevdi diyeceksin
Susuz çiçekler gibi bükecek boynunu yüreğim
Çekilip gönlünde ıssız bir köşe bulacak
Sarılacak yine dikenli yalnızlığına
Sevmesini bilen bir yürek bekleyecek belki
Belki kendi gölgesinden bile saklanacak
Bilemedin aşk ne kadar narindir
Kırdın en ince yerinden bir çırpıda
Dilerim sen de asılırsın bir çerçeveye
Beklersin hep
Beklersin gözlerin kapıda…
Kayıt Tarihi : 17.1.2011 02:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Uzdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/17/bilemedin-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!