Bilemedim Dünya Şiiri - Mustafa Parlak

Nasıl da büründün, bir bebeğin masumluğuna
İnanmazdım, dua et kucağımdaki masuma
Zemheriyi yaşattın oysa; onca baharda bana
Üstünede yetinmeyip kırk yılımı çalansın sen dünya

Şimdi en güzel hediyeni verirken kucağıma
Sessizce sokulup ısırmadan! Gülen yüzünle bana
Yaşıyorsun sen, ölmedin daha diyerek kulaklarıma
Yaşamın muştusunu usulca fısıldayan dünya

Erememiş kimse erdemine
Sen ne büyük bir yalancısın dünya
Süsleyipte satıyorsun insanlara
Sen nasıl bir tüccarsın bilemedim ben dünya

Bir bebek oldun, girdin dünyama
Kandırdın işte! İkna ettin sonunda
Bal sürüp şerbetin içirdin,
Bundan gayrı bilesin; bende tutunurum sana

En büyük hazineyi sundun, minnettarım sana
Elimden tuttu, yaşamak için umut verdi gülüşüyle bana
Hayat öpücüğüydü kondurduğum yanaklarına
Öptüğüm hangi tarafıydı yüzünün
Sırrına eremedim ben dünya

Bırakta kucaklayım, biraz koklayım, oynayım
Yoksa nasıl inanırım kavuştuğuma
Sıkı sıkı basayım kanayan bağrıma
Ölmeden sevindiren dünya