ben kendime yürüdükçe
kulağında çınlasın ayak seslerim
sevdim ben bu gidişi yada gelişi
tüneller buldum en derinimde
beni bana bağlayan
birimden diğerime köprüler kurdum
senden geçtim yada vazgeçtim sanma
senin ipinle kuyuma indim
ipin mi kısa
kuyum mu derin
henüz bilemedim
kimsenin gülmeye hakkı yok
yada çıplaksın demeye
kendi kralımın soytarısı oldum
ferman benim cellat benim
kafa benim
kılıcım kınında
henüz bilemedim
Kayıt Tarihi : 7.8.2007 01:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yaşatırız kendimize yaşanılası ne bulursak yaşama dair yaşadıkça ezberini unuturuz yaşamın öğreniriz ne bulursak yaşama dair
TÜM YORUMLAR (1)