Bilemedim Şiiri - Arif Kaman

Gülün hüznü ayyukta, yüreği nar oldu bilemedim
Güle düştü abı kevser, buhar oldu bilemedim
Yaprağımda bir fırtına, rüzgar oldu bilemedim
İlanı şan olan sevdam, bana ağyar oldu bilemedim

Dünya bir garip; bi hiç, önümde soldu bilemedim
Yönümü hiç anlamadım, sağım soldu bilemedim
Nevbahım kış imiş, gülüm soldu bilemedim
Daha dün babam vardı, ömrüm soldu bilemedim

Yalnızım garibim heyhat, yetimmişim bilemedim
Aynada heybetli başım, o benmişim bilemedim
Yedi başlı ejderhanın, inine girmişim bilemedim
Şahmerdanım sandım, gölgeme yenilmişim bilemedim