Kapalıydı penceren,
geçerken dün sabah.
Bu gün yine baktım,
yine kapalı.
İçim üşüdü seni göremeyince.
suçluluk hissetim birden.
Kırmıştım seni kendimce,
Oysa istemedim beni böyle
terk etmeni.
Soruyorum kendime
Neden hata yaptım diye.....
Karanlık dünyama,
sızmaya çalışan
Işıktın...
Bırakmadım..
Bilemedim..
Hani bazen yanında
dost ararsın.
dertleşmek,
başını omzuna yaslayıp
sadece o anı
Onu hissetmek...
Nedenleri sorgulamak,
İstemiyorum..
Kırdım dost seni,
İstemeden.
Belki yarın geçerken,
kapından,
perdeler açık,
penceredeki çicekler,
gülümsüyor olacak.
Üşüyorum dost..
Bu gün çok üşüyorum
Kayıt Tarihi : 2.1.2006 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tülay İçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/02/bilemedim-30.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)