Bilemedim Şiiri - Muhammed Emin Daştan

Kapı çalmak ne demek hiç bilemedim
Çalmadım hiç karda kışta soğukta bekledim
Benim içimi yanan sokak lambaların
Umut ışıkları ısıttı

O kadar ısıttı ki
Çorak topraklara ekinler ekeledim
Suladım bir de üstüne
Çünkü sulamak gerek toprağı
İnsanı sulamak gerek

Sulamalı ki insan olduğunun farkına varmalı insan
Sulamalı ki bir can çıkmalı filizlenmeli topraktan

Bu can farklı suretlerde tecelli edebilir
Belki bir ağaç belki bir çocuk
Bir çocuğu güldürdün mü
Onu hiç yarınlara götürdün mü
Ömrün buna yetti mi

Ömrünü sorguladığında insan
Bir ağacın gölgesinde oturmalı
Bütünleşmeli o gölge ile onu büsbütün sarmalı
Kendinden vazgeçmeden yaşamak
Hayatın en büyük erdemi olmalı

Vazgeçmemek kendinden
Kulağa basit gelen bu söz
Aslında kendini ateşlere atmaktır
Koparmaktır prangalarını
Denizlere açılmaktır
Kanatlanıp uçmaktır

Sahi en son ne zaman uçtum
Bilemedim
Düşündüm
Bulamadım
Yol aldım
Yaşlandım

Avuçlarım da kuş
Yüreği kalbimde atan
Salıverdim gökyüzüne
Çünkü kalp bütünleşmeli ve karışmalı gökyüzüne

Yağmur olmalı ve yağmalı
Gönlün her parçası

Karışmalı damla damla toprağa
Ve toprak sulanmalı
Büyümeli ağaç sevgi aşk
Gönlün toprakta hep hatrı kalmalı