Bilemedim.. Şiiri - İmam Sürensoy

Kiymetini bilmedim bedenin, yordukça yordum.
Sonunda doktor doktor gezipte durdum.
Her bilene ben bir çare sordum.
Çareyi bastonla sundular bana.

Zaman'ında çok yük attım omuzuma belime.
Hiç gem vurmadım ben bu dilime.
Çare diye bastonu verdiler elime.
Senin kader arkadaşın budur dediler.

Çok yere gittim çok diyar gezdim.
Çok insanı sevdim çoğunda hile sezdim.
İnsan oğlu vefasızmış ben bunu sezdim.
Elimdeki bastona gülüşlerinden gördüm.

Bu ne bir kahırdır nede bir sitem.
Hayat zalim imiş gayrı ben nidem,
Başımı alïpta nereye gidem.

Yoldaş bastonun sana rehber dediler.

Türküler var hep benim dilimde.
Hüzünler başladı solan Gül'ümde.
Kurtulmadım ben bu gurbet elinde.
Tesellim olmaya başladı yoldaşım baston.

Ne kadar zorlasan hastalık ben dağılmam.
Ne kadar sıksanda beni ben boğulmam.
Ne kadar Acıtsanda bilki ben ağlamam.
Elimde bastonum olduktan sonra.

Can'ı Canan'ım çekiyor derdi kahrımı.
Sıkılmadan usanmadan dinler ahuzarımı.
Kendi benliğine yaşatır benim varımı.
İmama sen şahitsin yoldaşım baston.