beni,
mutsuz eden
yokluğun muydu ?
yoksa
karanlığı saçan
kendi ruhum muydu ?
bilemedim !...
beni,
duyamayacağın
belli iken
kendi kendime kızmam
daha doğruydu...
bilemedim !...
beni,
esir alan
kendi ruhum iken
yokluğuna kızmam
abesle iştigaldi
bilemedim !...
Fikret Turhan-Yalova
25 eylül 2018
Kayıt Tarihi : 25.9.2018 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!