içimde bir boşluk var ve çok derin...düşüncelerime her zamanki gibi esirim...
gecenin bir vakti bir şarkı takılır dudaklarıma... ama nedense sessiz söylerim... gelmeyen uykumu bir saat sonralarına ertelerim, erteledikçe mırıldandığım şarkının içinde hüzünle dans ederim...eminim ki sabaha kadar boğuşacağım nağmelerinde...
hüznümü mıh gibi saplamışım yüreğime... ne çabuk büyümüşüm... ki büyüdükçe hüzünler çoğalıyor... daha eski hüzünlerimi içime sindirmeyi becerememişken, büyüdükçe hüzünlerim daha bir acı veriyor...
" gecemi daha bir hüzün kokar, hayat mı" bilemedim...
12 şubat 2018
Şafak KocabıçakKayıt Tarihi : 13.2.2018 11:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!