BİLEMEDİM
Düşmanım değil yaren dediğim vurdu
En candaşım en baş düşmanımmış
En büyük kancık sırtıma sarılanmış
En büyük hatam sırtımı dönmekmiş
Bilemedim…
Yılgın yaralı yatarken hayatın içinde
Bir afyon sisine sarılı sesinle
Sersemledim…
Direnmedim, geçmişim kendimden
Yaşadıklarım mı hayaldi
Gördüklerim mi gerçekti
Uyanık mıyım yoksa…
Yoksa hala uyuyor muyum
Serap mı düş müsün bilemedim
Uyanmak için debeleniyorum
Debelenince hissediyorum derinden
Sırtımda bir yara var, içi çiğ
Bir afyon sisine sarılı sesinle uyuşuyorum
Hayalden gerçeğe geçiyorum sanki
Var mısın… yok musun… zahir misin…
Acaba bir ümit mi Kaf dağında olmak
Tek istediğim varmış ezelden bilemedim
Ahirde bari nar içinde nura erişmek
16.05.2012-00.05
Ankara evim
Kayıt Tarihi : 23.5.2012 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)