Bilemediler Şiiri - Yüksel Bey

Umutlar hep vardır sakın yitirme dediler
Oysa umutlarımın çoktan bittiğini bilmediler
Dudak büzüp göz süzüp sakın ağlama dediler
Oysa gözlerimi bile göremediler

Her sabah doğan güneş yarındır dediler
Günesin battığı yerden geldiğimi bilemediler
Her gün yaşanacak bir düş var dediler
Hep ayazda öksüz kaldı düşlerim
İşte onu bilemediler

Ruhunu karartma yaşa özgürce dediler
Kanatlarımın kırıldığını bilemediler
Güllerle çiçekler hep güzeldir dediler
Üşüdü hep ömrümün goncası onu bilemediler

Yüreğin ne güzel yumuşacık dediler
Yüreğimde kopan fırtınaları bilemediler
Sevgi ne güzeldir aşk çok tatlı dediler
Biraz Leyla biraz Mecnun olduğumu bilemediler

Çocuk yüreğinle sen çocuk kalmalısın dediler
Çocukluğumdan tek hatıra beş taşlarımı bilemediler
Üzülme boş ver sağlık olsun
Her şey geçer dediler
Hayatımın bittiğini bilemediler

Sakın bırakma sen yine de yaz dediler
Sözlerim suskun
Şiirlerim dudaklarımda öksüz
Hüznün zifir saçları sardı mürekkebimi
Kalemimin kırıldığını bilemediler

Rüzgar olup ağladım,ırmak olup çağladım
Boran olup estim çığlık çığlığa
Herkes duydu feryadımı, herkes duydu figanımı
Bir onlar bilemediler

Daha neler dediler neler
Çok yazık benim artık ben olmadığımı bilemediler.