bilemedik
ansızın baskın yedik
kuşatılmıştık tezelden
soyunduk benliğimizden
yanık bir çığlık kokusu bırakarak geriye
sesimiz çıkmaz oldu şimdi
tenimizden tecrit edildi insanlık
yüreğimiz kayıp yaşamlarda
sözümüz de kalmadı söyleyecek
kayıp bir dilin sözcükleri gibiyiz
sığınaklarımız da kalmadı
anılarımızdan
ve
örselenmemiş heyecanlarımızdan başka
körpe bedenlerden de eser kalmadı
nasıl da bir boşlukta eriyip
yok olmayı özlüyoruz şimdi
istiflenmiş yalnızlıkları yaşar olduk
gözümüzü kamaştıran zifir karanlık
ne ağır vebaldir bu
sessizce seyrine durduğumuz hayatlarımız
Meksika kızılı tenimiz solmakta
küf kokulu hücrenin titri
ve Zapata damarımızda yanlızca
artık
kendimize ait bir adımız da kalmadı
öznesi kayıp eylemin yükü ağır
devrik bir cümle dolanır dile
sahipsiz bir şehrin çığlıkları bizim ki
anlaşılmayan
Kayıt Tarihi : 8.12.2005 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aydın Güler
anlaşılmayan..
Güzel şiirdi Esat Bey.. Çığlıklarınızı duyuyorum en sessiz yerinden.. Sevgiler..
artık
kendimize ait bir adımız da kalmadı
öznesi kayıp eylemin yükü ağır
devrik bir cümle dolanır dile
sahipsiz bir şehrin çığlıkları bizim ki
anlaşılmayan
Anlam yüklü bir düşünce ve yüreğin sesi,sahipsiz şehrin çığlıklarında kaybolabileceği düşünülse bile, bu duyumsayışları işiten ve anlayanlar da çıkabilir...Şiiriniz gibi.
Tebriklerimle
yok olmayı özlüyoruz şimdi
istiflenmiş yalnızlıkları yaşar olduk
gözümüzü kamaştıran zifir karanlık
çok yerinde saptamalar..
dizelerin bütünü içerdiği anlam ve şiirsel akışında okunası... şaire sevgiler , saygılar..
anlaşılmayan
Böyle bir şiir, böyle bir finalle noktalanırdı ancak.
Okuyanı şöyle bir silkeleyip kendine getirmeye
davet var her bir dizede....
Yürekten kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (7)