Sen zaten yoktun ki kendinde...
Mesafeler uzadı
Ne kalabildin nede gidebildin
Bir kaç damla yağmur düşerken,
(s)En olması gereken an’larda ne aradın nede sordun...
Ve sen hiç bilemedin
Ve anlamadın
Rüzgarlara bıraktığın saklılıklarının görünür olduğunu...
Oysa ki tanınmıştın ve çıplaktın...
Derin bir nefesle
Tek tek topladım ,kalan geride ne varsa ...
Sonra irkildim,soğuktu üşüdüm ve düşündüm...
Açtım avucumu,akıp gitsin dedim...
Ne savruldu,ne de kaldı...
Kayıt Tarihi : 14.5.2019 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!