Bilemedik Şiiri - Avni Gümüş

Hiç düşünmedik geleni, gideni;
Gelen de, giden de bir imiş meğer.
Ömür denilen şey, nazik bedeni,
Yıl yıl bitirir de yer imiş meğer.

Ezelde aşık ne güzel söyledi,
Rengine aldatır bu dünya dedi.
Gaflete düştük, her şey yalan geldi,
Yok sanırdık aslı, var imiş meğer.

Hani doluydu heybemiz torbamız,
Eksik olmazdı sofrada çorbamız,
Hint kumaşından dokunan urbamız,
Sandıkta saklanan, kar imiş meğer.

Nefis denilen şeyi aşamadık,
Ufku göremedik, ulaşamadık,
Biz bu imtihanı başaramadık,
Yar'e ulaşması zor imiş meğer.

Elimizle set çektik önümüze,
Dikkat etmedik asla yönümüze,
Pişman olduk ya şimdi dünümüze,
Bu dünya ne kadar dar imiş meğer.

Daha yapacağımız çok şey vardı,
Büküldü belimiz, saçlar ağardı,
Her yerimizi türlü maraz sardı,
Bu bedende bu can sır imiş meğer.

Övündüğümüz malımız mülkümüz,
Masamız, kasamız, samur kürkümüz,
Çok mazluma acı verdi zulmümüz,
Hepsi alnımızda birer, ar imiş meğer.