Kalabalıklar içinde yalnız olup
Kendi kendine kalabalık ol.
Yani demem o ki kendine yetmeyi bil.
Hayatta yalnız doğdun.
Ve aslında ailen harici hâlen de yalnızsın.
Dost gibi görünen düşmanlar var etrafında
Belkide yok şanslısın.
Ama bu şans ilelebet sürmeyebilir.
O yüzden alıştır kendini.
Yalnızlığa alışırsın bir süre.
Kendi kendine söylenmeler başlar.
Deli sanarlar seni aptal bir deli.
Oysaki sen çok güçlüsün ve de zekisin.
Bir derdin olduğunda kendinle konuşup kendinle dertleşeceksin kimsenin sözü aklına ve canına
Girmeyecek.
Belki içinde yaşıyacaksın bütün yaşanılan hayatı
Hayattaki deneyimlerin de bu yüzden
Sadece senin olacak kimsenin müdahelesi olmadan yaşayacaksın.
Gülününen taraf olup gülen olucaksın.
Ama sessizce böylece gücünü ve karakterini
Koruyacaksın.
Kimsenin seni küçük düşürmesine izin vermeyeceksin.
Doğumgünün olucak mesela kutlayan üç beş kişi
Her manasıyla yetinmeyi bileceksin.
Ama elinden alınmasına müsade etmeyeceksin.
Seni bir hayıflanma alıcak belki
Ne güzel başkalarının etrafında bir sürü insan var.
Arkadaşları var dostları var diyceksin.
Sonra kalabalıklar içinde de yalnızdır insan diyip
Avutacaksın kendini.
Belki böyle bir yalnızlık söz konusu olmayacak.
Ama yinede yetinmeyi kendine söz geçirmeyi
Bileceksin.
Kendini kendin dinleyip kendinden ve yaşadığından cevap bulacaksın.
Seveceksin misal birini büsbütün aşık olucaksın.
Kimseye anlatmayacaksın.
Böylece bir ateş gibi tutuşacaksın.
Etrafına aklınla,yaşadığınla ve en önemlisi yaşadığına tepkin ve çözümünle rakip olucaksın.
Kayıt Tarihi : 30.11.2024 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!