elleri cebinde sokağın
yelleri süpürür akşama
çığlık filan çıkmaz bekleme
çıksa bile yutar şehir
bir gariban çocuk gibidir
dar yerlere çıkmazı
mutluluğu çamura bulanmış
yüzü gülmüyor geçenlerin
gülse bile yutar şehir
bir korkudur gecesi sokağın
in cin top oynar arada duyarsın
gözlerinde yaş gülümser
soğuk yüzüne çarpınca
bilse bile yutar şehir
sokağından her şey geçer
insanları tek tük denize inmiş çoğu
bir düş gibiydi sokağın çocuğu
belli belirsiz geçer gibi
geçse bile şehir yutar
ah sokak şakaklarıma düştü ağın
bir lokmacık geçmez boğazımdan
dahası oyun çağım başlamadan biter
yalnızlığımda olurum
olsa bile şehir yutar
100811denizli
Kayıt Tarihi : 4.10.2011 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!