yalın öpüşlerle doğurdu gün beni,
yanağımda yılgın bir tramvay izi..
fotoğrafındaki dikenler batınca gözlerime,
büyük harfler tükürdüm aynaya,
yedi kat dibi gibi zifirimin..
elindeki örümcek izlerinde,
bir unutkanlık, bir yeni uyanmışlık gizliydi,
bilemedim, bilemedim seni..
karşı kıyının yorgun deniziyim ben,
içinde en çok seni gizleyen..
ve susmak, taklididir ölümün
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Şiirinizi
begeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta