Bile İsteye Şiiri - Muhammed Mehmet Gül

Her şeyin değiştikçe aynı kaldığı zamanların
sanki binlerce yıl öncesinden
umutsuz ruhumu sarıp sarmalar köklerin
masmavi göklerin
tılsımını taşırken,bir efkar silsilesiyle
yerlebir eder ufkumu gözbebeklerin
Bile isteye

savrulurken hasretinin saçları yüzüme efil efil
mahkumu olmuşum titreyen kelimelerin
yerin göğün dili olsada söylese
and vermişim dağlara taşlara
her nereye gitsem ucundayım kirpiklerinin
Öle isteye

ölümsüz ezgilerin kol gezdiği
eskilerin kabristanlarında,bir servinin kakülüyüm
külüyüm ben
ateş böceklerinin çıkarttığı yangının
asırlardır arayıp bulamadığın
bahar ülkesinin, ıssız çölüyüm
Güle isteye

Gitme dediysem öyle deyil;
kalmalısın gözlerimin ta içinde
Üç zamanın üçünde de kan kırmızı gözlerinle
Bir Lokman edasıyla
İçimde kanayan yaramı sar-ma ki
Hergün ayrı biçimde ruhum senden
Çile isteye