Bile Bile Şiiri - Veysi Çakır

Ezanlardan sonra başlıyor çöp kamyonlarının sesleri burda
İman dolu temiz sokaklar bırakılıyor insanlara yeni doğacak gün için
Her seferinde kirletiliyor kimi zaman iki elin kirli yakasında
Her zaman ayaklar altında

Utanıyorum yazmaya sevda sözcüğü ve yalvarmam yalandan daha az ibaret
Kirletiyorum iman dolu sokakları yalanlarım ile
Yalan atmadan dokunsam bir bedene, işte böyle sabahın bu saatleri
Ne yapacağımı bilerek ama hiçbir zaman yapmayarak koyuyorum kafamı
Herzaman ki english homedan yastığıma

Birikiyor gece koynumda ve herkes senden uzak, sen herkesten uzak bana
Koynuma alıp okşamak vardı henüz ananın babanın elinin değmediği yerleri
Kirletmek düşünmeden (ter) temiz iman dolu bedenleri
Herkese biraz benim elimden senin teninin kirliliğini koymak vardı
Bütün günahlarından önce

En kısık tonla dinliyorum seni bana hatırlatan şarkıları
Odanın bir köşesinde soymaya başlıyorum seni, gözlerim kapalı
Ahlaklı bir sevişme trafiği sarıyor bizi, istanbulu dinleyen kim
Sen öylece yani başımda iken, dinlemek ahmaklık olur dokunmaktan ötürü

Ben okşuyorum seni uykuya dalmak üzereyken
Çekip götürmek istiyorum rüyalarıma seni, rüyada kendimde olmak istiyorum
Götürüp o meydanın ortasında herkesin içinde
Bizim dışımızda kimsenin yapamayacağı şeyler yapmak, öyle şeyler işte
Öldürsen de duymayacaksın sevişsende benden sevda sözcüklerini