Ruhum içime sığmıyor,
Kendim kendimde ne yok, ne var gibi...
Güneş doğmuş iken doğmuyor,
İçim karanlık bir mezar gibi...
Daha dün herşeye hükmederken,
Roma'yı yakan Sezar gibi...
Neden böylesine yoruldum, neden erken?
Sustum kaldım, kaderimi yazar gibi...
Bu sıkıntı nedendir?
Yüce dağlarda gezen gönül...
Ruha hükmeden şu fani bedendir,
Bedenden önce herşeyi sezen gönül...
Ruh hep yüce, hep enginlerde!
Beden çoğu kez çekerken çile...
İster yoksullarda ister zenginlerde,
Hepsinde aynı şey bile bile...
Kayıt Tarihi : 25.6.2006 08:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!