biz senle ne kadar denediysek de vazgeçmeyi birbirimizden
imkansızlığın hüznün uzakların anlamı yine yitmişti
sigaralarda dumanda,kitaplarda sözcüklerde
coğrafyada,tarihte seni bulduğum için sevdim ben hayatı
sen de beni bulmaya çalıştığın için kaybolmuştun..
elimizin tersiyle itiyorduk tüm dünyayı farkındaydın değil mi
sanki yapabilsek şehirleri taşıyacaktık birbirlerinin içine
ayrılığın özlemini yaşadık biz hiç ayrılık yaşamamışken
diğer yerleri görmemişken,diğer vücutlarda gezinmemişken
henüz korkarken..
ama kör müydük? değildik...
bile bile gittik..
pişman mıydık? değildik...
bile bile gittik..
o sayfaya kırmızı bir gül bıraktık
yittik...
Kayıt Tarihi : 29.4.2005 02:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!