Bile Bile Şiiri - Kemal Hacıismaiıoğlu

Bazen kabuk tutar gönüldeki yara,
Kırgın olduğun insanların yüzüne Bile Bile bakarsın.!
Ardından sinsice Fısıldayıp seni yerden yere çalarlar, acaba onlar çok mu masum,? Kim bilir..!
Tebessüm eder. Canının acıdığını
Hissettirmezsin, neden mi.? Çünkü içinin yandığını Bile Bile
Üzerine geleceklerini biliyorsun,!
İçten içe gülümser, Bu nasıl sevgi diyesin gelir. Oysa dost dediğin, can bildiğin o dostların bazılardır Bile Bile senin canını kor gibi yakan,!
Yüreğinin zirvesinde hissedersin acıyı, Birbirine eklersin heceleri, Nefes alamaz uyuyamazsın geceleri,..!
Vururlar sırtından,.
Cam parçacıklarına dönmüştür yüreğin, bir sözle yanmıştır canın. Kırılmıştır kalbin..! Bile Bile canını yakar
ardından kör bir kuyuya atar seni o dost bildiklerin,
BİLE BİLE…!!!!