Bana bir aşk geldi gizli,
Yüreğime tam gizlendi.
Yasak oldu sizli, bizli,
Sevdam yaman dengelendi.
Denizlere baktım ki; taş,
Düşmanlara baktım; kardaş,
Emreyledi böyle sırdaş,
Gönül ondan çok öğrendi.
Kalmadı hiç engel, eşik,
Ayrı olan hep birleşik,
Gördüm; beden delik-deşik,
Aklım, fikrim debelemdi.
Uçar oldu koca kervan,
Giyinikler oldu üryan,
Her kapıyı açan ferman
Yakam üzre iğnelendi.
Bir noktaya vurdum semer,
Sırtında çok kaldı boş yer,
Ben yokmuşum çoktan meğer,
Günahlarım hep elendi.
Ben sanmıştım; iki iki,
Dört ediyor burda belki,
Dokuz çıktı orda çünkü,
Bildiklerim irdelendi.
Ne boş imiş bunca emek,
Yetiyormuş yalnız görmek,
Dokuz demek kendi demek,
Aradığım temellendi.
Sekiz bizi temsil eder,
Çünkü ona kadar gider,
O dokuzda her iş biter,
Anlam böyle kümelendi.
Bir büyüktür her yüzbinden,
Birde heybet kendisinden,
Öğren bunu bendesinden,
Zerreler hep kürelendi.
Barlıoğlu der ki; kardaş,
Mal-mülk ancak bir kara taş,
Teslim oldum, kestirdim baş,
Aktı kanım derelendi.
Kayıt Tarihi : 30.5.2004 00:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!