Bildiğin O Ben Değilim Bu Gece

Sözlerine döndü bakışlar dünlerden bir gün,
Sonra şiirler kadar çekici gözlerin derinliğine,
Hazandı, güzdü dallar üşüdü yapraklar düştü,
Yolumu kaybettiğim, yıldızımın kaydığı gece de,
Aşkın alev topu, yaktı savunmasız biçare ruhu,
Suya yazılan hayaller de yollarımız kesişti,
Sessizlik sensizlikle buluştu acılar ortak şimdi,
Bu gece ben bildiğin o ben değilim yâr!

Yenildim seni kaybetmek korkularına,
Canım yandı yanıyor hep bir şeylerden,
Susuyorum, içimde yankılanıyor aahh’larım,
Dünüm sendin, yarınım sen olmalısın ey yâr!
Çıkıp gelsen, seni tutan ne var oralarda desem,
Yansın Roma, umurumuzda olmasa Neron,
Çatlasın düşmanlar, renkli yağmurlar yağsa,
Yakamozlar aydınlatsa süslese gecelerimizi,
Güneşler altın taç olsa güzel başına sabahlarda,
Birbirimize sarılsak kapatsak gözlerimizi
Sonsuzluğun maviliklerinde yüzsek hiç açmasak,
Gülün dikenleri kanatmasa, bu büyü bozulmasa,
Şiirdeki bu fotoğrafımız sonbaharlar gibi solmasa.
Bu gece ben bildiğin o ben değildim yâr!

Dinmez ER / Çeşme / 2017. 06. 25 /