C/an olmak sevenin sıretine düşüyor şems vakti duada.
İnsanoğlu genelde ellerinden ziyade gözleriyle yargılar.
Çünkü herkes görebilir; ancak çok az insan hissedebilir.
Herkes, görmek istediği şekilde görür.
Çekecek bence hayatın daha bilmem nesi var.
Fakat çok az insan gerçekten sizin kim olduğunuzu anlar.
Bunalma, pes etme, ümitsizliğe düşme, her an haydi yeniden sevmeyi öğren.
Şükür bilmeyene öğüt verip sevgi sunan, gübreye tohum ekmiş gibi olur.
Kendini beğenmişe akıl vermeye çalışan, ölüyle müşavere ediyormuş ya da sağıra sır veriyormuş gibi olur.
Çekecek bence hayatın daha bilmem nesi var
En çokta kendine yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Olduğun gibi gel, süslenmek için uğraşma!..
Yola çıkmayınca yoldaş bulunmazmış.
Kendi kalbine bakamayanın yaşamı bulanıktır.
Çekecek bence hayatın daha bilmem nesi var
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, ilk b/akıştaki sevgim yüceydi.
Ama unutulmaz hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
Sevgiyi okuyan hiç bir şey bilmediğini anlar.
Merhametidir bir insanı güzelleştiren.
Çekecek bence hayatın daha bilmem nesi var
Burada ömür çürütmeye niyetim yoktu, türbedarın gönlüme emaneti olmasaydı.
Bu yüzden ben de ikinci baharım senden vazgeçtim.
Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum, bittiğinde anladım.
Ama sen görene kadar sonbaharda ikisi de değildir.
Çekecek bence hayatın daha bilmem nesi var.
Ey şems vakti, ruhumda güller açan derdime.
Bir omuz bulsam ben de aynen senin gibiyim.
Kendi yüreğine bakabilme cesareti gösterenler gönlünün muradını keşfedenlerdir.
Anılarda ağlayıp bir kadını sevip, gün de gölgesinde oturduğum zamanlar kolay değil yani.
Çekecek bence hayatın daha bilmem nesi var
Dışarıya bakan rüya görür, hayal dünyasında kaybolur.
Kalbi dağınık olanın düzeni de olmaz hayatı dağınık olur.
Ama biz hissediyoruz, gönül nağmelerini teheccüt vakti.
İçeriye bakan uyanır, kendini keşfeder.
Çekecek bence hayatın daha bilmem nesi var.
Keşke sevdiğimi sevseydi, tüm uykuda insanlar.
Sözümüz, tümüyle sevgilinin hikâyesi olsaydı, servetimiz dua bilirdik.
Zilzal suresini anlarmıydık!..
Yeryüzü, o [son] müthiş sarsıntı ile sarsıldığında.
Ve yeryüzü ağırlıklarını çıkarıp attığında.
Ve insan: “Ona ne oluyor?” diye bağırdığında.
O gün yeryüzü, bütün haberlerini ortaya dökecek.
Çekecek bence hayatın daha bilmem nesi var.
(Y.ed - Güzide Mektuplar Albümü}
Engin Demirci
Kayıt Tarihi : 28.9.2019 01:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
14 yaşımdayken karnımı doyurmak için bir parça ekmek çaldığımda beni zindana attılar ve orada tam 6 ay bedava ekmek verdiler. Hayatın adaleti budur. Victor Hugo Sefiller
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!