Uzak dur dedin amma üzerime geldiler
Yerden yere vurup da çokça yordular dayı
Konuşmaya gitmiştim itlerini saldılar
Bildiğin gibi değil, tuzak kurdular dayı...(18:40)
Raconu bilmez bunlar yolumuzu kestiler
Elimizi uzattık kolumuzu kestiler
Tek kelam edemeden dilimizi kestiler
Kana susamış gibi bakıp durdular dayı...
Susma zamanı değil kanımızı emdiler
Kalleşçe pusu ile zamansız kemirdiler
Hak bilmez bu namertler mekanı sömürdüler
Kancıkça dolandılar hesap sordular dayı...
Kafalarına göre vura vura aldılar
Merhametsiz caniler kıra kıra aldılar
Hak nedir aldırmadan sıra sıra aldılar
Fakirin gözyaşına közü sardılar dayı...
Zamanı gelmedi mi şu silahı çekmenin
Artık sırası geldi belimize takmanın
Kurşunumuz helaldir hak yiyene sıkmanın
Mazlumu acımadan yere serdiler dayı...
Eşkıya oldu bunlar içimize daldılar
Söndürdüler ocaklar kurşun gibi kaldılar
Azrail'i yok sayıp canı candan aldılar
Haince pusu kurup birden vurdular dayı...(21:15)
23.12.2014
Kara kalem çalışması...
Kayıt Tarihi : 24.12.2014 00:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!