Tabakta ki elma çürüyecek.
Saksıda çiçek sararacak.
Dökülecek yaprakları.
Bu filmi sonuna kadar izlemeye gerek yok.
Bildiğimiz gibi bitecek.
Her doğan tabii ki ölecek.
Toprak olacak.
Ve her ilkbaharda, yeniden yeşerecek dünya.
Toprak olmaktan korkmaya gerek yok.
Yaşam yeniden başlayacak.
Yağmurlar, nihayetinde son bulacak.
Fırtınalar bitecek.
Kurtulsak da, boğulsak da
Gün gelecek. Yüzünü gösterecek güneş.
Amma;
Güneş de bir gün ölecek.
Kaybolacak uzayın sonsuz karanlığında.
Sonsuzluğa giden trene binmek zamanı artık.
Bu filmi sonuna kadar izlemeye gerek yok.
Bildiğimiz gibi bitecek.
Rafet Selvi
Kayıt Tarihi : 24.8.2017 14:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rafet Selvi](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/24/bildigimiz-gibi-bitecek.jpg)
Selamlar
TÜM YORUMLAR (1)