yerinden oynak
ağırca yavaşladı
taşlara bastı
ıssızlığın ardından
isli fenerli
ürperen yalnızlığa
asıyorken kız
sıyrıldı ırmaklardan
yeraltını duy
uçuk mavi boşlukla
arada gizem
dağılmış sözcüklerden
bütün yitikte
parçaları kaybolmuş
bağlama sesi
gibi yurtsuz kalmadan
saçlar ağardı
yemiş yüklü dalımda
giz gibi sustum
bildiğimi anmadan
170110-5denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 18.1.2010 06:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!