Bildiğim kadar Şiiri - Mustafa Sarı

BİLDİĞİM KADAR

Mevsim kış 1973 senesi
Hava çok soğukmuş dokuz şubat gecesi
Gecenin altında bir çocuk sesi
Dünyaya gelmişim bildiğim kadar

Annem bahsederken binbir hususdan
Babamın sevinci dillere destan
Erken yürüyüpte bi yere bassam
On ayda yürümüşüm bildiğim kadar

Yaz kış derken ilkokul bitti
Oradan garibim kuslara gitti
Kimbilir orada gör neler çekti
İlköğretim bitti bildiğim kadar

Lisede okumak sanki rüyaydı
Orası benim için farklı dünyaydı
Hele birde babam zengin olsaydı
Liseyi bıraktım bildiğim kadar

Felek bizi sonunda yetim bıraktı
Üç tane kardeşim elime baktı
Bizi kurtaracak sadece haktı
Rab her şeye kadir bildiğim kadar

Sonunda askerlik gelipde çattı
O gün sanki güneş çok erken battı
Vatan borcu elbet yapılacaktı
Askere de gittik bildiğim kadar

Orda çile çoktu çek çek bitmiyor
Evi düşlesemde hasret gtmiyor
Bir paket cigara artık yetmiyor
İkiye çıkardım bildiğim kadar

Aşık mustafam tadında bırak
Umutların çok yarınlar ırak
İyiyi kötüyü öğrenen çırak
Usta olur bir gün bildim kadar