Bildiğim en uzun yol Şiiri - Birol Çelik

Duvarları buğdaydan evi
Gece kondurmuşlar Ankara’nın girişine
Anamın sırtında eski bir fistan
Yakası yırtık bir mintan taşıyor babamı
Evin arkasında koca koca taşlar
Kaç pazarını yedi babamın bilmem ki
Balyoz manivela çivi
Bitirince taşları, sattık evi…

Gazigilin evi üstünde küçük bir tarla
Gazozuna mahalle maçları
Kaç karalastik eskittim bir gol uğruna
Yenilsek kavga yensek kavga
Annem sokaklardan toplardı beni her akşam
Bense akşamları severdim yağmurları
Annem beni toplardı bende yağmurları

Bildiğim en uzun yol ev okul arası
Alnımda bir sevda karası
Ufuğu görmek için çıktığım direkten
Öğretmen indirdi bir silleylen
O gün bugündür yerdeyim
Şimdi bende bir öğretmenim…

Şahinle satranç maçlarını özledim
Meybuzuna penaltı atışlarını
Soframıza misafir siyah karıncaları
O eski koltukları
Rahmetli dedemi, rahmetli dayımı
O çok sevdiğim mavi kazağı
Aşır hocayı
İçi yoğurt dolu bazlamayı özledim…

Konu komşu gelirdi öğle vakti
Nasıl da canım çekti şimdi
Sarımsaklı biberi
Garson bi tabak bizim mahalle
Bi tabakta sarımsaklı biber hafif dedikodulu

Okuduk…
Gurbetin üstüne ev kurduk
Babamın sırtından ter akardı
Benden yaş
Yaş otuz iki
Nerdesin arkadaş…