Bildiğim Bir Şey Var Mutlu Olmak Zor

Kasvetli yanlızlık sancıları yaşlanan gölgemde, Yüzümde eskiyen bir demet tebessümle kızıl karanlığın altında benim olduğunu sandığım mutluluğun nasırlı elini tutamamışken.
İnfaz edilen yarınlar yanlızligi sayıklayan saatlere gömülü. Karanlığın sessizlik mahzeninde ağır bilanço.Ardından dertlerime... yataklık yapan şiirler ve her hecesini yumruklayan akıttığım kanların sığında dinlenmek ve karalar giyimiş satırların altında kağıta iğne gibi batan kalemden kekremsi mutsuzluğa dogru yanlızlık naraları sürmek, zor be arkadaş.

Yanık kokulu ruhsuz kuyulara atılan yarınların leşlerin yasını tutmak, Kırılan aydınlıkta doğacak küflenmiş bir güneş köleliğe mahkum olduğum bekleyişler.Beklemek de zor arkadaş.

Dalgın bakışların ardında paronaya hayaller alacakaranlığında. Cılız bir karakterliğe hapsedilmiş insan yüzlü yaratıkların dilinde uyduruk bir seneryo YALAN. ama yalan kolay arkadaş.

Karanlığın en doruğundan zindanlara atılan sevdalar.
Ayrılağa bitişik aşklar,sonu olmayan başlangıçlar sonrasında pişmanlıklara asılmış keşkeler, satırlara adanmış isyanlar, ölümlere kurban edilmiş ömürler,sanrılara hapsedilmiş suskunluklar,rutinleşmiş hayellerde parçalanmış mutluluklar. Çaresizce katlanmak daha da zor arkadaş.

Kaderin dramasında anlamsızlığa bürünmüş bir hayata gebe kalmış yaşam. Sahnenin girdabında hüzün ceketi giymiş, istifa eden düşler...
Suskunlukta boğulan umutlar, vazgeçilmiş zaferler... vazgeçmek kolay mı işte bunu bilmiyorum arakdaş.Aslında bildiğim bir şey var. mutlu olmanın zor olduğu...