Bildiği her şeyi unutur insan

Bildiği Her şeyi unutur İnsan

Kapıyı çalmadan girer usulca içeriye
Damarlarında gezinir gizliden gizliye
Hayır diyemezsin hayrını göremeyeceğin tiryakiliğe
Kalbe keder olsa da tarifsiz lezzettedir
Kışın ayazıyla yürüse de üstüne
Sobanın sıcağı kaplamıştır benliğini
Ay ışığının pırıltıları dökülür üzerine
Virane ömür divane gönül ile helalleşir
Çok uzaklara görünmez ufuklara haykırışın
Deryaların derinliklerinde susuz kalışın
Başlamadan biten hikâyelerdeki kayboluş
Masum hissiyatlar Araflarla dertleşir
Bildiği her şeyi unutur insan
Akıl kapıyı çarpar sertçe, gider
Geceyi örter üzerine
Umutsuzlukların çaresizliklerle sevişir