Heveslerim vardı; içimde kaldı hep,
Sevgilerim vardı -yürekten-; tükendi.
Aşklarım vardı -delicesine-; bitti.
Sevdiklerim, sevenlerim vardı; hepsi gitti.
Düşlerimin hep en güzel yerinde uyandım,
Beklentilerimden -çok erken- kendim usandım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Belki bazı şeyleri kaybetmişsiniz ama çok şeyler de kazanmışsınız. Şiir ve duygu dünyasında çok büyük...
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta