Bilal Yayasit Şiirleri - Şair Bilal Yayasit

13 yaşımla bir araya geldim bugün:

İki kızı vardı...
Birbirinden sessiz.

13 yaşımla bir araya geldim bugün.

Aaaah! Babam ah!
Hatırlamam zati.
Bebekken ki beni.
Örneğin, mesela
İlk anne mi, baba mı dediğimi.
Umarım o vakit üzmemişsindir annemi.

Hava daha da kararmaktaydı
Karardım
Karanlık ekledim
Gecenin karanlığına
Sokak lambaları görmez oldu,
İki adım öte.

Bazıları düşünür.
Bazıları düşünmez.
Bazıları kendini düşünür.
Bazıları da kendini düşünür.
Sen düşünmüşsün ne değişecek?

Bir kadın çizemedim.
Fonda şiir
Elde kalem
Kara yazı ile

Bir kadın söyleyemedim.

Sarı sıcak hava.
Meyvesini vermiş bahar.
Her birimiz maşuk.
Biz bilmukabele aşık.
Eller, sırılsıklam sarmaşık.
Gözler, bütün maharetiyle

Yazın,
Gölgemde dinlenen bahçıvan.
Hışmına uğratma beni
Çöp değilim;
Çöpçatanım.
Bırak aşıklar ilham alsın benden.

Ne kadar renklisin çocuğum
Çiçek bahçesi.

Ne kadar mutlusun çocuğum
Bahar sevinci.

Gel kusalım içimize atıklarımızı.
Anılarda birikti sevinçler.
Heybemizde sinirsel anılar.
Kim demiş yapamayız, yapamazsın?
Yetmez mi bulanıyor olması midemin?

İnsan vardır maşa ile tutulmaz.
Gübre olsa bahçeye serpilmez.
İnsan vardır yüreğe dokunan,
Çıplak elle.
Kuru dalda çiçek açtırır insan vardır.
İnsan vardır; hiç olmamış.