Kalbimi işgal ediyorsun
Beynimi meşgul
Kolay mı zannediyorsun
Yeni bir aşkı kaldırmak
Bu mevsimde
Hem de bu bedende
Bir güvercin daha özgürlüğe kanat çırptı bugün
Kanatlarının sesi semada yankılanırken
Dilinde hep barış türküleri
Gözlerinde umudun pırıltısıyla
Yol alıyor
Sevda tutkunlarına doğru
Bakma sen gündüzlerin gece
Mumun söndüğü yerin karanlık olduğuna
Gerçek karanlık
Umudun son bulduğu yerdedir
Ben karanlığa hiç düşmedim
Çıkmaz bir sokağa hiç girmedim
Dalında duran yaprağı bilir misin
Bir rüzgâr esmeye görsün
Hemen hışırdamaya başlar
Dalında yaprak
Hiç duydun mu bir yaprağın hışırdamasını
Nasıl bir huzur verir insana
Kara bulutlar çökmüş üzerimize
Gün kararıyor yine
Zühre ablam ağıt yakıyor Zozan’da
Etrafında defle eşlik eden erler
Bir yandan gün ağarmaya başlıyor
Duaya başlıyor yezidiler
Sen yıldızlara bakarken sevgilim
Ben sana bakıyordum
Seçmeni istedim bir yıldızı
Kaybolacaktı diğerleri
Sen baktıkça ötekine
Ben çoktan kaybetmiştim oysa
Oğlum
Hep umut umut
Umut dedin
Umut şimdi Kaf Dağı’nın ardında
Bu zorlu yolda
Gitmek de sana düşer
Yorgunum
Beklentilerimin sonuçsuzluğuna
Yorgunum
Her yağmurlu geçen gecenin sabahına
Gülün dalını kırmaktan
Yüreğinin yangını Dicle’yi arar
Bir yudumda görünür kadehin dibi
Gözyaşların akar Dicle’ye doğru
Bir ikinci kadehin zamanı gelir
Ağlarsan dicle durulur sanırsın
İkinci kadehin doluşunu izlersin
Seni düşünmeden
Şu yolda yürüyebilsem
Seni düşünmeden
Bu geceyi bir atlatabilsem
Seni düşünmeden
Bir bardak su içebilsem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!