yine sensiz bir gecede düşünceler mengeneye denk
sıkışır kalır içinde beynim dayanmaz bu acıya yürek
yağlı bir ilmek gibi dolanır boynuma geçmiş gelecek
gel ne olursun sensiz geçen her saniye ölmek demek
bilmem sensiz yaşanacak daha kaç günüm var
Emaneti sahibine emin ulaştırmak gerek,
Şu can girip toprağa yok olup gitmeyecek.
Her an her şey yazılıyor levh-i mahfuza,
Er geç varılıp durulacak yüce huzura.
Dünya dalgalı bir deniz, gerçeğe perde,
Ulaşmak için sabrı cemil gerek cennete.
Zalim zulmünde inat ediyor, kanatıyor yürekleri,
Kimi ele veriyor yakayı, kimi kalıyor fail-i meçhul.
Mazlum zulümler içinde kıvranıyor, ağlıyor gözleri,
Tüm fail-i meçhuller için, yaşasın ölüm gerçeği.
Azrail bir kere kapını çaldımı
Aldımı bedeninden canlar canını
Beden toprağa bir kere karıştımı
Geri dönüş yok, zaman hasat zamanı
Gözlerin bir kere sonsuza kapandımı
Zaman ölümü soluduğunda burnundan,
Bütün nefisler emre uyar, çaresiz teslim olur.
Küfür mahşerde kovulunca huzurdan,
Dünya çekirdeği çatlar, meyvesi cehennem olur.
Rayihan sardıkça,
Beni benden eder,
Alır götürür ileri.
Beni Sana hayran eder,
Gördükçe ilminden izleri.
Ne insanlar gördüm; birbirinden büyük adam;
Sürüklenip gitti peşinden, budur dedi davam.
Şimdi ötelerde ne işine yarıyor kestiği ahkam,
İnsanlar gördüm; davası uğruna toprağa ram.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!