Ben bir şair değilim. Yazılanlar da bir şiir değil, bu kısa hayat serüveninde kendini arama cehdi içinde olan bir fakirin arzu halidir.
-Görkem Göksel Demir
Yoruldum boşa kulaç atmaktan,
Bir başıma ve ne yana gideceğimi bilmeden
Ufuk boş, gönül nahoş, biçare ve yalnız..
Bu derya debelendikçe çekti içe
Nereye olduğunu bilmediğim bir hiçe
Karanlık köşelerde kaybolmuş hayallerim.
Bir parıltı aradım yıllarca, umutsuzca.
Sözlerim kifayetsiz, dilim tutulmuş.
Sokaklar soğuk, insanlar yabancı.
Her gülüş bir maske, her gözde bir boşluk.
Hepiniz gidin gelmeyin yanıma,
Bir ben lazımdır bana.
Ben dahi durmadı gitti,
Gelemiyor ufuklarıma..
Görkem miyim yoksa Bilal mi arasında sıkışmış olan?
Sen misin yoksa içine sığdırdığım hayallerim mi aslolan?
Otur, düşün seyreyle alemi de dolan
Bir 'Ben' vardır bende, içeride biryerde hapsolan.
Kafamda deveran eder dizeler,
Dostum diyenler niceler,
Arif olanlar bu hali niteler,
Bilmem ki bu hal ne zaman biter.
Dediler ki sonu var,
Aşığın gönlü hapsedilir mi?
Bu acize böyle zulmedilir mi?
Ey Güzel! Böyle veda edilir mi?
Yüreğim yanıyor sevdiğim kalbim acıyor.
Damla damla akar imiş meğer gözden yaş,
ı m perfect player meen