Gücünü toplayıp yeniden
Vuruyormuş hayat sillesini yüzümüze.
Her seferinde utanmış
Kanlı al yanaklar, avcumuzun içinde.
Ne gafil, ne kederli
Karalamak ne kötü bembeyaz bir sayfayı.
Dallarında kuş cıvıltıları
Gölgesinde pembe mor ortancaları
Eskiden belki güzel bir ağaçtı.
Yazık!
Zaten en önce kaderi kötü yazılmış belli ki.
Gece ansızın titremeye başladıysan
Bil ki o ne karanlıktan, ne de soğuktan.
Hüzünle, hasretle etrafını saran
Zihninde dönüp duran, anılar girdabından.
Geçmişe açılan bir kapı araladıysan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!