Akşam olup ufukta, kararınca gökyüzü,
Yeşerir çiçekleri, sessizlik tohumunun.
Çıldırtır suskun dünyam, arattırır gündüzü,
Geldiğini sanırım ömrümüzün sonunun.
Öyle bir durgunlukki, siner bütün uzvuma.
Sermestim, avareyim, gem vurulmuş dilime,
Sevda beni bi hale, koymuşki sorma gitsin.
Bu beyhude dünyada, bir tutak yok elime,
Vuslatım talan olmuş, derdimi sorma gitsin.
Ellere haraç mezat satmışım benliğimi.
Senszilik zehir gibi siner gecelerime,
Alırda canımı, gider bedenden.
Hüsranlar yarederek, eşsiz sevilerime,
Hoyrat bir yalnızlık, yansıır bu tenden.
Taht kurmuş yüreğime, coşkun ümitlerimi,
Gel bu şiiri birlikte yazalım,
Sen kağıt ol mesela bende kalem.
Saçlarında dolanayım.
Her teline başka mevsim çizeyim.
Her savruluşu rüzgara hazan olsun.
Alnının ortasına sevda busesi kondurayım.
Bir iki bakışmışlığım,
Bir iki yazışmışlığım,
Bir iki konuşmuşlğum var.
Ömür tükendi ama
Ben hep orada kaldım
Ve
NE TUHAF BİR OLGU BU YA RAB!
BAHŞETTİĞİN HAYATI
KİMİ VARLIĞI İLE
KİMİ YOKLUĞU İLE
ZEHİR EDİYOR...
Bir yaşam ki
Sağırlar işitmiş
Dilsizler söylemiş,
Körler resmetmiş.
Bizlerde yaşıyoruz.
Mu..?
Kalbim bir mezarlık,
Zihnim çöplük misali.
Mütemadiyen ölenler
Ve Müzmin tükenişler
Cihanda yok emsali...
NE BÜYÜK SEVDALAR NE BÜYÜK AŞKLAR,
YAŞADIM SANARAK TÜKETTİM BENİ.
DÜNLERDEN ÜMİTLE. BEKLEDİĞİM
YARINLAR,
Bir çok KUDURANIMIN varlığından HABERDARım,
KİMİ hasretimden, kimi hasetinden.
Bilmezlerki ikisinede küskün ikisinden de bezarım.
İkisinede nefret soluduğumu görseler nefesimden.
Tutsak ettim kimine bütün varımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!