Bil Sultanım Şiiri - Salih Yasav

Samimiyetsizsen önemsiyor gibi davranma
Her daim bıraktın beni hiçliğin kucağına
Hayrı çekip yanağımdan sonra etme dua
Zira olmadı bu fakir hiçbir vakit umrunda

Bu hal içinde kıvrandım, ziyadesiyle öfke tuttum
Acın vurunca başa, gönlümde kahır yoğurdum
Yaşama sarılı köklerimi kestin, onu da unuttum
Zira olmadı bu genc hiçbir vakit umrunda

Olmalıydım reyhan kokulu mahrem odalarda
Usanmadan gezerdim, gözlerin meskun bana
Sersem leş oldum buldum beni engin bir girdapta
Zira olmadı bu mahkum hiçbir vakit umrunda

Buruk saatlerime lazım, sade hoş sözlerin
Ellerimden döker tasayı, baharı getiren sesin
İyilik ve güzellik namına ne'm varsa oldu senin
Zira olmadı bu bedbaht hiçbir vakit umrunda

Bil sultanım! Bustanlar huzur vermez oldu
Nice latif meltemler esti, hepsi hak oldu
Tenezzüh etmem abes, emelim heba oldu
Zira olmadı bu mahcup hiçbir vakit umrunda

İçimdeki yangını gören sehab kuruyup kalır
Söyle bu halde yağmurlar nasıl suyu ıslatır
Cümle çiçekler sana adanır, ben harici nazır
Zira olmadı bu bedbaht hiçbir vakit umrunda

Sehavet