Bil'me Ne Çıkar Şiiri - Feyza Muhurlu

Doğmamış olsa da, solgun gökyüzümde yıldızlar
sensizlikten kararmış zifiri gecelerim ay vaktinde..
And olsun ki; her sevgiye ve ayrılıklara inat yoksun ya,olsun
dünya yansa da, yüreğime öğrettiğim izdüşümü yollarında
her gece yorulmadan yoksunluğunla yaşamaya
yine sana geliyorum,bilme ne çıkar...

Varsın kör bıçakların gölgesinde kalsın canım
damarlarımda sızılarına dayanamadığım
yine de içerimden dileyipte atamadıığım, saplantılarımsın
ve her defasında korunaklarında saklanmaya çalıştığım sığınaklarım
tarafından acımasızca yağmalansın ne çıkar...
Sen giderken öyle güzel doğan güneş doğmuyor artık gönlüme
terkettiler senin gibi,olmayacak baharların biliyorum
hem daha kaç son-bahar yıkabilir ki beni..?

Sakinim ve dingin önceki gibi kanamıyorumda artık
iyiliğinle ve güzel düşlerinle anıyorum seni
yine diyorum ne dersem dilimde, uçurumlarından atsamda kendimi
her gecede yine yoktan varederek severek sana
yalnız sana geliyorum,yine bilme ne çıkar...!

28 02 2011 İzmir