Bil(me) ce Şiiri - Ümit Buget

Yürüdüğün o yollarda, yalnız
Hissetme kendi.
Zamanında, birileri de yürümüştü,
Bil.
Ve başarmışlardı,
Senin gibi, yalnızlardı.
Umutsuzluğa, düştükleri anlar olmuştu,
İsyan ettikleri anlar,
Ne insanlar tanımışlardı.
Senin gibi, utanmışlardı.

Hayat, bitmez gibi gelmişti.
Halbuki,bilirlerdi.
Belki de, buydu oyunun kuralı,
bir yerlerde, birileri, öyle istemişti.
Hayat, bitmez gibi, gelmişti.

Çok önemlilerdi,
Senin gibi.
Hayat gibi,
Önemlilerdi.
Başarmışlardı,
Yaşamayı,başarmışlardı.
Hayat onları da sersemleştirmişti.
Belki,başardıklarını bile,bilmediler
Bil.

Sen değilsin, bu işin başlangıcı,
Sonu da olmazsın.
Rüzgar nereden eserse,
oraya yaşamak,
şimdiki gibi yani.
Yaşamak, değil.
Bil.