Bil Ki Yine Uykusuzum Şiiri - Levent Yüksel

Dokunursa saçlarına maziden uzanan bir el
Bil ki seni anıyorum
Sımsıkı ört pencereni girmesin hüzün içeri
Mehtab bu gece seni incitip üzemesin
Bil ki seni anıyorum
Bil ki yine uykusuzum

Bir sigara dudağımda duman duman hasret tüter
Ve serimde döner durur ilk görüşün sarhoşluğu
Sanki çağırıyor gibi beni gülümseyen yüzün
İçtiğim şu sigaraya anıları sarıyorum
Bil ki yine uykusuzum
İkimize yanıyorum

Sorma ne kaldı geriye o vefasız yazdan geri
Su gibi akıp geçti de ayırdı sevgilileri
Az sonra yağmur düşecek pencerene biliyorum
Yorma güzel gözlerini ıslanmasın kirpiklerin
Bil ki yine uykusuzum
İkimize ağlıyorum